Archief Verhalen - Rodersana

Anoniem (27 jaar): “Mijn verslaafde brein dacht dat ik zelf kon stoppen. Nu weet ik: dat lukt niet alleen”

'Eigenlijk begint het echt afkicken thuis pas, in de omgeving waar je normaal gebruikte. Bij Rodersana bouw je een schil op en die moet je daarna heel houden.'

Marc: ‘Voor alcohol is in mijn leven geen plaats meer’

'Na een terugval besloot ik om een maand echt aan mezelf te gaan werken en te kiezen voor een opname in een kliniek. Het is de beste beslissing van mijn leven geweest.'

Anoniem (49 jaar): ‘Op een dag kon ik alleen functioneren dankzij alcohol’

‘Er moest iets gebeuren, want het lukte me zelf niet om van goede voornemens naar actie te komen, om echt te stoppen met drinken. Een tijd lang kon ik goed functioneren ondanks alcohol, maar dat was omgeslagen naar goed functioneren dankzij alcohol.’

Anoniem (30 jaar):’Door het verdriet om mijn moeder vluchtte ik in de cocaïne’

‘Ik besefte dat als ik echt aan mezelf wil werken, ik hier de tijd voor moet nemen.'

Dennis (34 jaar) : ‘Ik was alleen maar bezig met wel of niet drinken’

'Sinds de opname bij Rodersana is afgerond, ben ik bezig met dingen die ik leuk vind. Ik ben lekker aan het sporten, ik heb mijn werk in de zorg kunnen behouden en start dit najaar met een opleiding. Ik leef in plaats van dat ik alleen maar bezig ben met wel of niet drinken.'

Anoniem (44 jaar): ‘Opiaten zijn enorm verslavend: binnen vier weken kon ik niet meer zonder’

Ik werkte een tijd in een hospice dus voor mij waren opiaten haast gewoon, waardoor er een lagere drempel voor me was om ze te gaan gebruiken. In combinatie met de ellende waar je soms mee geconfronteerd wordt, kan het heel aantrekkelijk lijken om jezelf te verdoven.

Meer verhalen